Yetmez mi bu kadar eziyet?
Bu kadar işkence?
Bu kadar toplumdan uzaklaştırmaya çalışma?
Bu kadar soyutlama?
Bitmedi mi?
Ne kadar sürecek daha?
Söyleyin bilelim.
Ne kadar daha eziyet edeceğiz Sevan Nişanyan’a?
Ne kadar daha utanmamayı başaracağız?
Acayip zeki bir adamdan faydalanmak yerine onu daha ne kadar dört duvar arasında tutacağız?
Ne zaman rahatlayacak, ne zaman “yeter bu kadar” diyeceksiniz?…
Sevan Nişanyan 2 Ocak 2014 günü cezaevine girdi. Önce açık cezaevinde tutuluyorken, gardiyanlardan birinin kredi kartlarını çaldığını bir yazısıyla şikayet edince, çok daha zor koşulları olan kapalı cezaevine nakledildi. Nakledile nakledile, geçtiğimiz on ay içinde şimdi dördüncü cezaevinde, Aydın – Yenipazar Cezaevi’nde tutuluyor Nişanyan.
Nişanyan’ı bir kez daha cezaevine götüren suçları (!?!)…
İnsan hakları alanındaki raporda, aynı suçlamayla yargılananlar olmasına rağmen, sadece Sevan Nişanyan’ın tutuklu bulunmasına dikkat çekildi… İnsan Hakları İzleme Örgütü (HRW) yayımladığı Eylül 2014 tarihli raporunda muhalif yazar Sevan Nişanyan hakkında dikkat çeken ifadelere yer verdi.
“Türkiye’nin İnsan Hakları Alanındaki Gerilemesi ve Reform Önerileri” başlıklı raporda, 2013 yılında piyanist Fazıl Say’ın İslamiyet ve müslümanlarla dalga geçen tweetler attığı iddiasıyla on ay hapis cezası aldığı, fakat cezasının ertelendiği belirtilirken, aynı suçlamayla yargılanan Sevan Nişanyan’ın ise “imar kanunuyla ilgili işlediği iddia edilen suç” gerekçe gösterilerek tutuklanmasına ve cezaevine konmasına dikkat çekildi.…
Zaman çok tuhaf, çok ürkütücü bir güç. Usul usul akıyor, sanki bir göz kırpımlık an gibi geçmiş yılları büyüyen çocuklardan ya da aynadaki aksin yansıttığı çizgili yüzden algılıyoruz bir anda. Bir anın içinde çok şey oluyor, bir âna bir ömür sığıyor bazen. Ve aynı şekilde bir gün de sonsuzluğa uzayabiliyor. Geçtiğimiz hafta Paris’teki Nubaryan Kütüphanesi’nde yer alan ve Ümit Kurt ile Alev Er’in çevirdikleri haliyle Agos’ta yayımlanan belge, pek çok şeyin yanı sıra zamanı da yeniden düşünmeme vesile oldu.…
Fener Rum Patrikliği’nin de katıldığı ayinde Suriye, Irak ve Gazze’de hayatını kaybedenlere dua edildi. Van’daki tarihi Akhtamar Surp Haç Kilisesi’nin restorasyonundan sonra yılda bir kez izin verilen ayinlerden 5’incisi dün yapıldı. Ayin için aralarında Fener Rum Patriği Bartholomeos, yurt dışından gelen Ermenilerin de bulunduğu yaklaşık 200 konuk, Akhtamar İskelesi’nden teknelerle adaya çıktı.…
Ermenilerde neredeyse kader anlamını taşıyan gerçekliğe istinaden; bir yerde doğulur, başka bir yerde yaşanır ve bambaşka bir yerde ölünür. Bu olgu, acılı tarihimizin şimdiye dek yaşamayı sürdürenlerince “Ne yapalım, alınyazımız böyle yazılmış işte !” sözleriyle hayatımızın en ayrılmaz gerçekliği olarak bir ömür boyu omuzumuzda taşınan ağır yükün de en kısa anlatılışıdır yani !……
Erivan. Ermenistan Yazarlar Birliğinin (EYB) 80. yıl dönümündeydim. Tarihi M. Armenia Oteli’nin arkasındaki Baronyan Tiyatrosundayız. Arada elektrik kesiliyor, salondakiler gülüşüyorlar. Kültür Bakanı yardımcısı Narses Der Vartanyan sesini yükselterek, sertifika alanların adlarını, cep telefonunun ışığı ile okumaya devam ediyor. Bizim TGC’nin her yıl 24 Temmuz’da, meslekte yıllanmış gazetecilere verdiği sertifika ve şilde benzer bir uygulama da burada var.…
Mayıs ayı ortalarında İstanbul’dan hemşehrim, soydaşım, dostum Nıvart Bakırcıyan yıllardır öz evladından öğrenmeye çalıştığı Ermenicesini geliştirmek amacıyla birkaç haftalığına Yerevan’a gelmişti. O günlerden birinde davetlisi olduğumuz bir televizyon programında Nıvart, doğup-büyüdüğüm Alexandrette-İskenderun’un 1939’a dek Ermenilerle meskûn Beylan köyünün harabe halindeki Ermeni kilisesinin çan kulesiyle ilgili çocukluğundan beri aklından hiç çıkmayan acı bir anısını anlattı.…
Hrant Kasparyan
Dilbilimci, turizmci ve muhalif yazar Sevan Nişanyan, tutuklu bulunduğu “yüksek güvenlikli” Aliağa Şakran Kapalı Cezaevi’nden, Aydın Yenipazar Kapalı Cezaevi’ne nakledildi. İzmir’in Şirince Köyü’ndeki kendi arazisi üzerine inşa ettiği 40 metrekarelik bir yapının “imara aykırı” ve “kaçak inşaat” olduğu iddiasıyla tutuklanarak 2 Ocak 2014’te Torbalı Açık Cezaevi’ne konulan Sevan Nişanyan dördüncü kez cezaevi değiştirdi.…
Ahmet Altan, bir yazısında şöyle der: “Allah, insanı mükemmellikten uzak tutuyor, ‘arayabileceği’ geniş bir arazi bağışlıyor ona, istiyor ki bu arazide tek başına yürüsün, arasın, bulsun, ilerlesin ve ‘yaratıcısını’ bu ilerleme yeteneğiyle sevindirsin. Onun için insanın her arayışını, her buluşunu, Allah’ın aslında kendisine gösterilen bir saygı, yaratıcılığının rakipsizliğine bir alkış olarak değerlendirdiğini hayal ediyorum.”…
