Ermeni sanatçı Aram Tîgran’ın ölümünün 10. yılı. 1953 Newroz’undan Erivan Radyosuna cümbüşünün tellerine taktığı ezgilerle, tüm Kürtlerin kalbinde taht kurdu .
Ermeni sanatçı Aram Tîgran’ın aramızdan ayrılışının 10.yılı. 1915 Ermeni Soykırımı sırasında Qamişlo’ya göç etmek zorunda bırakılan Tîgran’ın ailesinden sadece annesi Xîlda Xanim ve babası Ardeşîr Beg(Sarkis), Qamişlo’daki kullanımıyla Mêloyê Sakê hayatta kalmıştı.…
2016 Nisan ayının sonunda Malatya’dan Elbistan’a bağlı Hartak, yeni adıyla Beştepe köyüne doğru yola çıkıyoruz. Yolumuzun üstünde bulunan Bako Baba türbesini ve çevresindeki mezarlığı ziyaret ediyoruz. Rehberimizin önerisiyle yine eski bir yerleşim yeri olan Alhasuşağı köyüne uğruyoruz.
2016 yılında 87 yaşında olan Alhasuşaklı Fadime Yıldız, Hartak (Beştepe)’taki Ermeni Menöğşe Hatunu anlatıyor bize.…
1914 Haziran’ın da, Sosyalist Hınçak Partisi’nin 120 üyesi,17 Eylül 1913’de Romanya’nın Köstence şehrinde yapılan 7. kongresinde, İttihat ve Terakki yöneticilerine suikast düzenlenmesi kararı aldığının ihbar edilmesi üzerine apar topar bir şekilde tutuklanırlar. Henüz tarihe “Van olayları” olarak geçen1915 yılının 24-25 Nisan’ı yaşanmamıştır.
Tutuklananların bir kısmı araya giren aracılar ve verilen rüşvetlerle salıverilirler.…
Savaşlara, katliamlara dair tanıklıkları içeren araştırmalar, sözlü tarih çalışmaları, makaleler okuduğumda, öncelikle insanın hikaye edilmemiş kayıp hayatlardan, telafisi mümkün olmayan, dillendirilememiş acılardan geriye kalan “yıkıntılarla” nasıl baş edebildiğini düşünüyorum.
İçinde pişmanlık, suçluluk duygusu, üzeri hınç ve öfkeyle örtülmüş bir keder, korku, güvensizlik ve karşılığını bulamamış pek çok duygu enkazı barındıran yıkıntıların arasından parçalanmadan çıkmak kolay değil.…
Rupen Çilingiryan 15 Şubat 1885 de İstanbul’un Silivri ilçesinde doğar. “Kara” gözlerinden ötürü sonradan “Sevag” adını da alır. Adı böylece “Rupen Sevag Çilingiryan” olur, daha sonraları ise yalnızca “Rupen Sevag” (Ruben Sewak) diye tanınır.
Sevag ilköğrenimini Silivri’de tamamladıktan sonra Bahçecik (İzmit)’e geçti, sonra İstanbul Berberyan Okulu’na devam ederek 1905’te mezun oldu.…
“Kadınlar nereye gitti?” Bu soruyu Merih Hovnanyan Ermeni kadınlarına dair bir makalesinde başlık yapmış. Ben de bu soruya sohbetlerin birinde tanık olmuştum. Karşısındaki insanın gasp edilen Ermeni malları ve gayri mülklerine dair kendince ve tabii ki de devlet aklıyla açıklamasına karşı ona, “sen mal mülklerden bahsediyorsun da ben sana bir soru sorayım o mal ve mülk bir şekilde başkasına geçse de, harabe olsa da orada.…
Fransız Cumhuriyeti’nin İstanbul büyükelçisi Paul Cambon, 20 Şubat 1894 tarihli ünlü bir mesajında şunları yazıyordu: “İsyana hazırlanıyorlar denile denile, Ermeniler sonunda gerçekten hazırlandılar; Ermenistan yok denile denile, sonunda Ermeniler onun varlığına gerçekten inandılar. Ve böylece, birkaç yıl içinde Türk hükümetinin kusur ve hatalarını kendi propagandaları için kullanan ve tüm Emıenistan’a ulusal uyanış ve bağımsızlık fikrini yayan gizli topluluklar örgütlendi.”…
Martager Nubar Ozanyan’ın ölümsüzlüğünün I.yılında bir çok yerde anma etkinlikleri düzenlenmeye devam ediliyor.
26 Ağustos tarihinde kilisede yapılan dini törenden sonra, Nubar Ozanyan şahsında şehitlere verilen հօգեճաշ(2) ile bir araya gelen Karabağ savaşında birlikte olan silah arkadaşları, Rojava ile Karabağ savaşında şehit düşenler için saygı duruşunda bulundular.
Dağlık Karabağ savaşından sinevizyon gösterimlerin yapıldığı anma toplantısında, Monte’lerin, Leonid’lerin, Nubar’ların mücadeleleri tanıtılırken, Rakka özgürleştirme hamlesinde şehit düşen Ozanyan’ın mücadelesini anlatan belgesel video gösterimi ilgiyle izlendi.…
Arsen Çakaryan, kökleri Maraş Zeytun’a uzanan bir ailenin çocuğu olarak 1916’da Sapanca’da doğdu. Çakaryan ailesi 1922’de Bulgaristan’a, 1930’daysa Fransa’ya yerleşti. Pek çok Ermeni ailesinin yaptığı gibi…
Çakaryan, Louvre’da akşam derslerine katılarak dikiş bölümünde ustalık diplomasını aldı. 1906 Adıyaman doğumlu olan ve Ermeni Soykırımı’nda kardeşi Garabed dışında tüm ailesini kaybeden Misak Manuşyan ile tanışmasıysa 1937 yılındaydı.…
Serekaniye: TKP/ML TİKKO Komutanı Nubar Ozanyan ölümsüzlüğünün 1. yılında yoldaşları ve Rojava halkları tarafından anıldı. Anmaya Türkiye devrimci hareketlerinden örgütler ve Kürt-Ermeni-Arap-süryani halkı katıldı.
Anma sırasında Arapça-Ermenice-Kürtçe konuşan Ermeni yurtsever kadın Gohar Garabetyan Armenagi, “Dağın evladı, kılıç artığı cesur yürekli, çok yönlü yetenekli, insan sever, taştan yürek, çelikten insan, zulmün önünde eğilmeyen, ileri görüşlü, korkusuz, fedakar , adanmış, güçlü kurtuluş insanı…işte budur bizim kahraman Nubar Ozanyan.…
