6-7 Eylül saldırısının temel hedefi, TC vatandaşı Hıristiyan ve Musevilerin, demografik ve ekonomik yapıdan tasfiyesiydi. ‘Can ve mal güvenliği’nin imhasıyla hedeflenen gerçekleştirildi. İstanbul’un binlerce yıllık emeği-kültürü berhava edilerek, Türk-Sünni İslam İstanbul var edildi!
Anadolu, 1914-1923 döneminde Hıristiyanlardan temizlendi, İslamlaştırıldı. Aynı yıllarda Hıristiyanların temizlendiği Trakya’da kalan Yahudiler ise 1934’teki harekâtla kovalandı ve ardı geldi.…
1915’ten 1938’e ve bugüne… Irkçılık, devleti kurumsallaştıran resmi ideolojinin yapısal icraatıdır. Ambalajı da, “ayrımız-gayrımız yok” ya da “birlik beraberliğimiz” söylemidir. Irkçılığın sokaktaki kitle tabanı, hep diri tutulur ve gerektiğinde kapağı açılan gazoz gibi hemen köpürür. Böylesi bir harekâtla Aysel Tuğluk’un annesinin naaşı mezarından çıkartıldı ve faillere de karakolda “aferin” denildi. Irkçılık her an kendini görünür kılar; çevremize bakmamız yeterlidir.…
Ermeni soykırımı, milleten Türk ve dinen Sünni İslam olmayanın demografik ve ekonomik yapıdan tasfiyesinin en şiddetli icraatıdır. Yurdundan sürülen Ermeni’nin malı-mülkü yağmalandı ve tarihi-kültürel varlığı imha edildi. Ermenilerin millet olarak mülksüzleştirilmesi 1870’lerde başladı ve 1915’teki soykırım harekâtıyla tamamlandı. Abdülhamid’in ve devamında İttihatçıların temellendirdiği kitlesel mülksüzleştirmenin ekonomi politiğinin inşası 1920’lerde tamamlandı ve yapısallaştırıldı.…
Komünistler sınıfsal mücadeleyi Türk milliyetçiliğinin kanlı icraatına karşı derinleştiremedi. Komprador burjuvaziden bahisle 1914-1923 döneminde Ermeni ve Rum milletinin tasfiyesiyle Anadolu’nun Türkleştirilmesi ve Sünni İslâmlaştırılması net görülmedi. Böylesi sosyo-ekonomik analize dayanan programda çürük temel sorunu hep var oldu. Yeni bir dünya kurmak için yola çıkanların bunca yılına ve emeğine rağmen kültürel derinlik yaratılamadı.…
1915’den bugüne, milleten Türk ve dinen Sünni Müslüman olmayanın imhası programına devam edildi. Asırlık geçmişte yapısal bir değişiklik olmadı.
İttihat ve Terakki’den AKP’ye yani Talât’tan Tayyip’e aynı program uygulanmıştır ve halen de uygulanmaktadır. Zaman zaman yapılan değişikliklerin aslında ciladan öte bir anlamı olmamıştır.
1915’de temellendirilen Türk milliyetçiliği ekonomi politiğin hedefi, ‘öteki’nin demografik ve ekonomik yapıdan tasiyesidir.…
Anadolu’nun taşı, toprağı şahittir…
Şahit olmayan dağ-taş, köy-kasaba var mı?
Yaşanmadığını zanneden kişi, eğer ‘vicdanı ve ahlakı’ varsa araştırdığında o da öğrenecektir…
O da, Anadolu’daki İttihatçı kırım politikasının insani, sosyal ve ekonomik boyutunu anlayabilecektir…
Acıyı çeken beden, gören göz, duyan kulak unutur mu?
Anlatacağım hikâye, Anadolu’da yaşanmıştır…
Hikâye dediysem, ‘bir varmış, bir yokmuş’ tekerlemesiyle başlamayacağım… Köyümde yıllarca ‘Ağanın Tarlası’ diye bildim…
Sanıyorum 25-30 dönüm kadardı…
İsimlendirmede bölge ‘Ağanın Tarlası’ diye biline geldi…
Aslında ağanın pek çok mülkü varmış…
Mülkler bir bir satılınca ağalık da tasfiye olmuş…
Satılan mülklerden biri de, işte bu ‘Ağanın Tarlası’…
Satın alan kayısı dikti…
Peki, ağadan önce bu mülkün sahibi kimdi?…
Gazeteci ve yazar Nevzat Onaran, iki ciltlik Osmanlı ve Cumhuriyet Döneminde Ermeni ve Rum Mallarının Türkleştirilmesi isimli son kitabında, 1915 ve sonrasından itibaren, Ermeni ve Rumlara ait malların yağma sürecini, çıkartılan el koyma kanunlarıyla Türk burjuvazisinin oluşturulmasını belgelerle birlikte ortaya koydu. Nevzat Onaran ile ‘Emvali Metruke’ denilen bu malların yağma süreçlerini, el koyma ve yağmanın Türkiye’nin milliyetçi ideolojik devlet yapısının oluşmasındaki temel konumunu, soykırımı ve İttihatçılar ile Kemalistler arasındaki süreklilikleri konuştuk.…
